Adsız Yolculuk

Hayat diyordu insan, hayat pek kısa.

Hayat diyordu şair hayat pek belirsiz.

Hayat diyordu saye hayat pek plansız.

Bir plan yaptım. Gerçek olacağını varsaydım. Hayallerimi ve umutlarımı bağladım. Oldu da, o yol gerçek oldu. Ben arzu ettiğim noktaya ulaştım. Sonra? Sonrasındayım şimdi. Amaçsız hissedişim bundan. Geminin rotası olmadan kapılmaz mı rüzgara? Rotasız gemi gibiyim, her esen rüzgara karşılık veriyorum. Ne ilginç. Ben sanmıştım ki bu noktaya ulaşınca hayat ulaşacak düze. Çıkışı olmayacak inişi de. Her şey güllük gülistanlık olacak. Pek ilginç bir sır vereyim sana. Olmadı öyle. Amaçladığım yere ulaşınca bitmedi hayat gailesi.Bu yüzden diyorlarmış meğer yolda olmak başarmaktan daha keyiflidir diye. Ben gerçekten tahmin etmezdim yolu daha çok seveceğimi. Çünkü yoldayken hedefime adım adım ulaşmak için çabalıyordum. Ulaştığım vakit kalmadı vaktim. Çok ilginç yoldayken daha çok işe yarar hissediyordum kendimi. Bu yüzden mi? Ulaştıklarımızı bir çırpıda unutmamız? İnsanın içinde ki hırs oldukça devam edecek çabamız.

Balıkçı ile zengin insan hikayesi varya hani...

Şu günün yarısında güle oynaya evine dönen balıkçıyı gören zengin adam merak eder nereye gittiğini, evine dönüp çocuklarıyla şarkılar söyleyeceğini duyan zengin adam sinirlenir. Sen der, pek az çalışırsın. Daha çok çalışmalı, balık çiftliği kurmalı, fabrikalar açmalı, emekli olunca bir sahil kasabasına yerleşmeli çocuklarınla o zaman vakit geçirmelisin. Balıkçının cevabı pek manidardır. "E beyim ben ne yapıyorum şimdi." Doğru söylemiştir balıkçı, sahil kasabasında yaşıyor az çalışarak kendine ve çocuklarına yetecek rızkı çıkarıyor günün geri kalanını kendi istediği gibi geçiriyordur.

Çalışmaya başladıktan sonra daha çok tilkiler döner oldu kafamda. Daha çoğu, daha iyisi, en güzeli. Peki benim geçip giden yıllarım ne olacak? Dünyanın hırslarına kurban ettiğim, modaya uyduracağım eşyalara vereceğim saatlerimi; gençliğim ve vaktim benden gittiğinde kim bana geri verecek?

Gerçekten nasıl yaşamalıyım? Daha iyisini hak etmiyor muyum? Etliye sütlüye karışmayan, elalemin ne diyeceğini duymadan yaşayamaz mıyım? Ya da bu zamanın kölesi olacaksam kendime daha iyi şartlar sağlamam gerekmez mi? Sen daha yolun başındasın bu kadar maaş alman çok normal. Bu işler böyle olur zaten. Sen doğru yoldasın. Ama kazandığınla iktifa etmelisin. İş hayatı böyle. Doğru yoldasın ama daha fazlasını istememelisin. Bu cümleler tırmalıyor kulaklarımı. Bu cümleler yüzünden kuramıyorum hayatımı ve düzenimi.

Hayat böyle olunca adsız bir yolculukta savrulup gidiyor. Kendimi sorguluyorum. Bu dönemin furyası var ya. En değerlisi sizsiniz diye. O zaman nerede beni mutlu edecek imkanlar. Neden ulaşamıyorum? Ulaşmak için çabalamak istediğim de bile binbir bahane geliyor önüme. Çok ilginç değil mi? O zaman destekleyin beni. Çabala deyip daha çok açın önümü. Ben de hak ettiğimi alayım.

Kendime son bir cümleyi hatırlatarak bu yazıyı bitirmek istiyorum. Kader gayrete aşıktır. Sen de silkelenip rotana koyulmalısın bir an önce.

							07.10.2024